Życzenia & Wierszyki - str 135

Kochana mamo! Życzę Ci mamo żebyś szczęśliwa była, w radości i szczęściu żyła. Niech o każdej porze i wszędzie, Uśmiech na Twojej twarzy będzie. Tego Ci życzy Twój syn kochany, Twój syn jedyny na zawsze kochany.

W spojrzeniu - tonę...
W ustach - tonę...
W namiętności - tonę...
W objęciach - tonę...
W zapachu - tonę...
W słodkości - tonę...
W dotyku - tonę...
W cieple - tonę...
We włosach - tonę...
W dzikości - tonę...
W oddaniu - tonę...
Głęboko w Tobie - tonę...
Wypływać nie chce, być możne dni mych końca ujrzę przy Tobie.

Przepraszam, że nie kochałem
Przepraszam, że dziewczynę Ci odebrałem
Odebrałem z zazdrości
Odebrałem z chciwości
Kochać tak bardzo chciałem
Kochać tak bardzo dla przyzwoitości musiałem ...

By poprawić humor Twój dam buziaka Ci do snu byś myslała tylko o mnie tak ja myślę wciąż o Tobie A w dzisiejszym pięknym śnie miała właśnie tylko mnie i trzymała mnie w serduszku mój kochany Ty kwiatuszku ;***

Kochana Mamo w dniu Twojego święta życzę Ci dużo zdrowia, pomyślności uśmiechu na co dzień i optymizmu.

Na dobranoc trzy całusy: Pierwszy malutki, taki słodziutki. Drugi gorący taki tęskniący. Trzeci namiętny, najbardziej pamiętny!! :*:*

Siedzę i myślę sobie, co takiego zrobiłem Tobie. Teraz jedyne co wiem to, to, że KOCHAM CIĘ!

Każdy kto mamę kocha nigdy nie szlocha... Nie dostanie w szkole jedynki, tylko jak przyjdzie do domu to robi same ładne minki.

Przy Tobie ma radość, spełnienie. Przy Tobie to co kamieniem w serce gorące przemienię. Przy Tobie namiętność tak słodka w Twych pocałunkach, dotyku i oczach. Przy Tobie wciąż budzić się pragnę i śnić gdy wieczór zapadnie. Przy Tobie chcę widzieć swe dzieci, niech gwiazdka co mnie i im świeci. Przy Tobie swe życie chce przebyć i w ciepłu do końca je przeżyć.
Przy Tobie zostawiam nadzieje, byś każdym swym spojrzeniem. Gdy wracać będę do domu, mogła radości promieniem. Rozgonić to co jest cieniem.

W oczach jego ogień bije, za ramieniem piórka kryje.
Dotyk jego skazę zdoła, każdą zakryć, ukryć, schować.
Serce jego obdarować sny potrafi, ciemne schować, a te jasne najpiękniejsze,
te co dzieciom śnią się częściej.
Sny te zsyła nam co wieczór, kiedy gwiazdy blaskiem swym ciemność gonią, kruszą w pył.
Pył jak księżyc tak srebrzysty, jak słodkości garniec pyszny.
Sypie on Ci go na oczka, byś je mrużąc mogła.
W baśni świat wspaniały wrócić, patrząc w niebo radość zbudzić.
Każde drzewo dotknąć, poczuć. W trawie miękkiej boso kroczyć.
I by zbudzić się nazajutrz, śmiejąc oraz wspominając.
Sny on daje lecz nie tylko.
Daje również dar wspaniały, wybaczaniem nazywany.
Bo gdy ktoś Cię mocno zrani, gdy Twój ból już nie zna granic.
Łapiąc Ciebie za ramiona w ucho szepcząc dziś on zdoła.
Z serca Twego złość i smutek wygnać w otchłań w świat bez wzruszeń.
Byś osobie tej co rani, mniej już darząc zaufaniem.
Mogła szczerze odpowiedzieć, że pomimo łez cierpienia, upokorzeni i zhańbienia.
W sercu Twoim są okruchy, zdolne dziś do wybaczenia.
Lecz nie wszystkie są to dary które jemu zawdzięczamy.
Jest ostatni, najpiękniejszy...
Ten co dzieci posiadają, ten co młodym oraz starym.
Daje on by wciąż kochały. Dar tak skryty jest miłością.
Najwspanialszą i najsłodszą, ta co zawsze wygra z złością.
Ta co nie ma żadnej miary, ona co dzień dając wiary.
Spojrzeć Tobie wciąż pozwala, w dusze bliskich i kochanych.
Tak byś czuła się wspaniale, dając im co Tobie daje.
Anioł ten co z nieba mruga, odbijając w śniegu pióra.

Szwadron śmierci z nieba mruga, jedna gwiazda, jedna dusza.
Każda tajemnice skrywa, ciemną, mroczną, światło znika.
Dziś opowiem ich historie... ta, tu?
Dziecko poronione co łzy leje ciepłe, słone.
Zmarło bite, umęczone, w wodach życia zatopione.
Zaraz obok jest morderca on rodziny wciąż uśmiercał.
Lecz na krześle wylądował w szwadron śmierci powędrował.
Jest też żołnierz sam... samotny.
Bo choć serce miał złamane, sznur na szyi zdobi szramę.
Przed chwileczką nowa błysła!
Już opowieść swą zaczęła, ślady życia lekko ściera.
Więc usiądę wśród tej śmierci i posłucham nowych wieści.
Może któraś mi podpowie co w następna noc opowiem...

Jak muszelka mała skrywa moc oceanu, tak Twe serce skrywa dar nie zapomniany. Przyłóż dłoń do mego serca i poczuj miłość, miłość Tobie darowaną. Tnąc niebo biały ptak uleciał, nie powróci. Więc trzymaj serce z wyrytym nań napisem. Nim zniknie z Twego życia, jak zniknął ptak o świcie.

Jesteś Światełkiem na końcu ciemnego tunelu, Ręką podana nad przepaścią, Ścieżką w gąszczu

Smutek kreśli każdy dzień, radość w pył obraca się... wyszukuje lepszych dni lecz moc smutku ze mnie drwi... Po omacku szukam Cię, proszę gwiazdko rozprosz cień... W sercu smutek znaczy znamię, gdy odwracasz się kochanie... Tak me życie smutkiem spływa w więzach bólu szczęście skrywa...

Dreszcz przeszywa co raz mocniej, dreszcz uniesień, dreszcz, emocje. Każdy dotyk Twój, muśnięcie, ściska umysł, ściska serce. Zapach Twój, Twa skóra, ręce, oczy Twoje, włosy piękne. Serce bije co raz prędzej, krzyczy, wyje w piersi jędrnej.
Dłoni Twojej wtem szukanie, rozpaczliwe, pożądanie. Ciała dwa już w cieniu, jasno, wszystkie gwiazdy lekko gasną. Gra Twa z moją rozpoczęta, gra ekstazy, gra spełnienia. I w tym wszystkim, najpiękniejsze, prócz gry, mocno miłość grzeje.

kiedy zamykam oczy widzę ciebie. kiedy je otwieram mam nadzieje ze cie ujrzę. Nazwij to szaleństwem miłością biciem mego serca a nawet zauroczeniem. dla mnie to jedno i to samo. tak wielu ludzi kocha ale nikt nie kocha tak jak ja bo nikt nie ma kogoś takiego jak ty. kocham cie i będę kochać aż do śmierci a nawet i po niej...

"Tak wielka strata..."

Żyłam przy Niej,
i przy Niej dorastałam.
Była piękna, mądra
i na ból wytrzymała.
Lecz gdy przyszedł czas,
Pan Bóg rozłączył Nas...
Czuje teraz pustkę wielką i żal,
że zamiast najdroższej Babci
mam pogrzeb i niesamowity jej brak... ;( [*]

Jakie to szczęście, że mam Ciebie mamo, że uśmiech wita mnie Twój co rano, że tyle zadbań tyle przypomnień i czułej troski masz co dzień o mnie.